BREAKING NEWS: Ik heb een cheesecake gebakken. Een gelukte cheesecake, dames en heren! Zo eentje die je met smaak op kunt eten. Gewoon op de hatseflats Linda manier. Wat nou gestructureerd alles van te voren klaarzetten! Pfff, helemaal niet nodig, joh. Het moest en zou me lukken om een taart te bakken. Kon me niet schelen wat voor een en hoe. Het moest alleen maar lukken.
0 Reacties
Zo! Het is weer eens tijd om wat leuke zaakjes op het Eiland van Dordt te promoten. Alhoewel ik me afvraag of Coffeelicious dit nog nodig heeft? Want daar ging ik naar toe met mijn vriendinnen (Ellen, Monique en Charlotte), omdat we Charlotte een high tea cadeau hadden gegeven voor haar verjaardag. Coffeelicious is behoorlijk succesvol, komt veel in de media, het is er altijd druk en dat is meer dan terecht. We kozen deze high tea ook een beetje vanuit het oogpunt dat we elkaar veel te weinig zien en we nu dus meteen een datum moesten vastleggen.
Tijd voor een vervolg op mijn Duitslandvakantie.
Goed, op naar Bad Münstereifel en Monschau. Niet op een dag, want vakantie, dus rustig aan. Ik moet er even bij zeggen dat het februari was. Geen topmaanden qua weer en toerisme. Mij maakt dat van dat toerisme niet uit. Ben niet zo'n fan van massaproductie. Qua weer troffen we het ook. Zolang het niet regent is het meer dan prima voor mij. Daar ging weer een leuk projectje voorbij op internet. Een brownietaart met gezouten karamel. Eerst verlekkerde ik me aan alle foto's die de bloggers hadden gemaakt. Ze waren geen keukenprinsesjes vermeldden sommige erbij, maar hadden toch een goddelijke brownietaart gebakken. Dat trok mij over de streep. Ik ging dit klaren! Dit keer besloot ik om strategisch te werk te gaan. Dus niet gewoon beginnen en ter plekke de benodigdheden pakken en klaarmaken, maar strategie bepalen als het ware. Ik bestudeerde vooraf zorgvuldig de ingrediënten. Noteerde op een briefje hoeveel pannen en kommen ik nodig had en wanneer ik wat als eerste moest gebruiken. De beschrijving van het baksel zag er prima uit. Daar lag het niet aan.
Bloem kocht ik niet, omdat ik honderd procent zeker te weten wist dat ik dat nog in huis had. Ik had gelijk. Maar toen ik het zakje zag, zonk de moed me in de schoenen. Het zat me mee: precies genoeg! Ik voelde me onoverwinnelijk. Deze klus ging ik klaren. KABOEM! Daarna begon het afwegen en in schaaltjes doen. Zag er super tof uit. En toen stond alles klaar voor het echte werk. Het leek voornamelijk mij heel erg leuk om het schitterende gebouw op de top van de naast ons gelegen berg te bezoeken. Wandelend. Overbodig te zeggen dat mijn inzichtelijk vermogen nogal eens tekort schiet. Ruime parkeerplaatsen schat ik regelmatig in als: Te klein! Daar past mijn auto nooit in! En vice versa. Het huis op de berg leek mij heel erg dichtbij.
Ik heb een heerlijke week vakantie in Duitsland gehad. Een huisje in de bergen in het Eifelgebied, waar de lucht nog schoon en fris is, waar je kuuroorden kunt vinden en een wonderschone natuur. Ehh, oké, het was ook nog wel een beetje grijs en grauw hier en daar, maar niet op onze berg.
|
AuthorObservator des levens. Archives
November 2019
Categories
Alles
|